ол аз сөйледі

См. также в других словарях:

• қыжырту — (Сем., Абай) қорқыту, ықтату. Ол Асқарға қ ы ж ы р т а сөйледі (Сем., Абай). Құлжатай бұған орай Еңсебайды қ ыж ы р т ы п кекете сөйледі (М. Әу., Абай жолы, I, 649) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• тіл — тиегін ағытты. Шешіліп сөйледі. Түйткілсіз көңіл т і л т и е г і н а ғ ы т т ы ма, өзімді еркін ұстап, еркін әзілдестім (З.Шашкин, Доктор Дарханов, 16). Ол да менің әр жерімді бір басып түрткілеп, т і л т и е г і н а ғ ы т қ ы с ы келеді (Бұл да …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• албаты — 1 (Тау., Қош.; Сем.: Ұрж., Абай.; Шығ.Қаз., Ү Н.; Алм., Кег.) беталды; кездейсоқ. А л б а т ы жүре бергенше шаруамен айналыссаңчы (Тау., Қош.). А л б а т ы машинаға түсті де кетті (Сем., Ұрж.). Артынан іздейтін жақыны, ізіне түсетін жауы жоқ а лб …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• бір бөлек — (Гур., Маңғ.) бірқатар, бірсыпыра. Манадан бері б і р б ө л е к жүрдік қой, енді кішкене тыныштап алсақ та болады. Өзің б і р б ө л е к сөйледің ғой, шаршап қалған жоқсың ба? (Гур., Маңғ.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• ғұнша — (ҚХР) гүл, гүл қауашағы. Сен тікенен болғанда мен ұқсаймын г ұ н ш а ғ а, кәрі жасты мысалдап, сөз сөйледім мұншама (ҚХР) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• желек — 1 (Көкш.: Еңб., Щуч.; Сем.: Абай, Марқ.; Шығ.Қаз., Гл.; Рес., Омбы) шәлі. Ж ел е к т і бұрын көп киетін (Көкш., Щуч.). Ж ел е к с і з жүрген әйелге үйлеспейді ғой (Сем., Абай). Күйеу мен әкенің жеткен жерін көрген соң, беті ашылған кәрі қыз ж е л …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• зәлоқ — (Ақт., Ойыл) жұқа сылақ. Үйдің төбесіне топырақ тастамай ақ з ә л о қ саламыз (Ақт., Ойыл). Әйтпесе мен бір қатын құрлы үй төбесіне з ә л о қ құя алам, бір қатын құрлы үй сылай аламын, – деп Серкеш екілене сөйледі (А. Нұрм., Құл. аж.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• мүтіл — (Орал: Орда, Казт.) бүкіл. М ү т і л колхозшылар жиналды. Ол м ү т і л жастарға арнап сөйледі (Орал, Орда). қ. мұқылым …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• сірнігу — (Қ орда: Қарм., Арал, Сыр., Шиелі) әбден дағдылану, мамандану. Мұғалімдік жұмысқа әбден с і р н і г і п алдым Қ орда., Қарм.). Ол әбден с і р н і к к е н жәрдемші екенін сездіре сөйледі (Ә. Нұрп., Курл., 214) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• талқы сөз — (Түрікм.: Красн., Небид., Ашх., Таш., Тедж.) жарыс сөзі. Баяндама хақында т а л қ ы с ө з г е шығып кім сөйледі (Түрікм., Тедж.). Т а л қ ы с ө з г е шығып сөйлесушілер көбі райком комсомолдың қаулысын айтып тоқтады (“Қарабұғаз.”, 15.08. 1937) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• түп қопарылу — (ҚХР) ешкім қалмау, түгел тайлы тұяғымен аттану. Жырық дүңген намаз артынан аз сөйледі де, шығып келе жатқан жарық күнмен таласып, қалың топ жалпаққа қарай, т ү п қ о п а р ы л д ы (М. Раз., Алт. ақ., 458) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі